#DNAjournal4 #EP5

บริหารแบรนด์เฉกเช่นบริหารความสัมพันธ์มนุษย์   

.

.

ยุคนี้เป็นยุคสมัยที่ไม่ว่าจะซื้อของหรือหาของมาขายก็ง่ายพอกัน ดังนั้นในสมัยที่ใครๆ ก็สามารถขายของได้ ท่านจะสร้างความแตกต่างได้อย่างไร ?

.

.
​
นั่นเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้ “แบรนด์” เป็นกลไกสำคัญของความสำเร็จ เพราะในกระบวนการ Blind test ลูกค้าแทบจะบอกไม่ได้เลยว่าแต่ละสินค้า มีความแตกต่างกันในด้านใด ? แต่เมื่อไหร่ที่กลุ่มตัวอย่างแค่เห็นแบรนด์แว้บเดียวก็รู้สึกถึงความต่างได้ทันที

.

.

แล้ว “แบรนด์” คืออะไร ? ถ้าถอดความตามพจนานุกรมแล้ว คำว่าแบรนด์เป็นภาษาต่างประเทศ เป็นการแปลมาจากคำว่า ตรา สัญลักษณ์ ในภาษาไทย ซึ่งรวมไปถึงรูปแบบ สี ตัวอักษรและบรรจุภัณฑ์ ดังนั้นคำว่าแบรนด์คงไม่ได้หมายถึงสิ่งที่เห็นได้ด้วยตาเท่านั้น แต่คงแปลว่า “ความทรงจำ” มากกว่า

.

.

ยกตัวอย่างง่ายๆ เวลาที่ท่านรู้สึกไม่สบายปวดเนื้อเมื่อยตัว ทำไมท่านถึงเดินไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาล ? เพราะท่านมีความทรงจำว่าคุณหมอมีความรู้และเชี่ยวชาญในชีววิทยาและศาสตร์การใช้ยา จนสามารถวินิจฉัยและจ่ายยาเพื่อบรรเทาอาการของท่านได้

.

.

ด้วยเทคโนโลยีอินเตอร์เน็ตและ Social Media ที่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เกือบทุกศาสตร์ในโลกต้องเปลี่ยนแปลงไป เพื่อไม่ให้สูญหายไป ไม่เว้นแม้แต่วิธีคิดในการบริหารแบรนด์

.

.

ในสมัยก่อนตอนที่สื่อหลักเช่น โทรทัศน์ วิทยุและสิ่งพิมพ์ครองโลก การจะผลิตโฆษณาเพื่อการสื่อสารแบรนด์แต่ละชิ้นต้องใช้ขั้นตอนและเวลา ซึ่งขั้นตอนของการเสียเวลาเกือบทั้งหมดอยู่ที่การอนุมัติ ตรวจแล้วตรวจอีกไล่จากเจ้าหน้าที่ไปถึงผู้บริหาร ตรวจจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีจุดผิด ถึงจะให้อนุมัติให้ออกอาร์ทเวิร์คได้

.

.

ในสมัยก่อนทำได้เพราะการจะออกสื่อแต่ละครั้งต้องใช้เวลาจองสื่อ ผลิต ถ่ายทำ ตัดต่อ ทุกขั้นตอนต้องทำอย่างดี แต่สมัยนี้ไม่ใช่แล้ว เพราะการที่อุปกรณ์ผลิตสื่อทุกอย่างมาอยู่บนมือถือสมาร์ทโฟน ทำให้ความเร็วมีความสำคัญกว่าคุณภาพ

.

.

ข่าวฮอตในนาทีนี้อีก 15 นาทีต่อมาก็ไม่ฮอตแล้ว ดังนั้นกลยุทธ์ในการแย่งชิงพื้นที่ข่าวที่ดีที่สุดคือ “นำกระแสนั้นมาให้เป็นส่วนหนึ่งของแบรนด์” และหากแบรนด์ใดมีความสามารถในการผสมเรื่องราวของตนเองเข้ากับกระแสได้เร็วกว่า สนุกกว่า สร้างสรรค์กว่า ก็ย่อมเป็นผู้ชนะในสนามแข่งความเร็วแห่งนี้

.

.

แต่การล้อกับกระแสด้วยความรวดเร็วก็มักจะมีข้อผิดพลาดตามมา ไม่ว่าจะเป็นพิมพ์ผิด ภาพไม่ชัด ตัดต่อไม่เนียน ลงวันที่หรือรายละเอียดไม่ครบถ้วน ซึ่งอาจจะเป็นเรื่องคอขาดบาดตายสำหรับทีมการตลาดในสมัยก่อน แต่ในวันนี้ไม่ใช่ปัญหา เพราะเพียงแค่ยอมรับ ก้มหัวและกล่าวคำขอโทษอย่างจริงใจ ชาวเน็ตก็พร้อมจะให้อภัยแล้ว

.

.

แง่มุมในการบริหารแบรนด์เปลี่ยนไปแม้แต่ภาษาที่ใช้ แรกเริ่มเดิมทีแบรนด์ต้องใช้ภาษาที่เป็นทางการดูเท่ห์ๆ คมๆ โทนเสียงหล่อสวย จนหลายครั้งสร้างความอึดอัดและน่ากลัวเพราะสุภาพเกินมนุษย์ แต่ตอนนี้เพจที่ได้รับความนิยมคือเพจที่ใช้ภาษาเฉพาะกลุ่ม จิกกัดให้พอแสบคันแต่ไม่ถึงขั้นพูดจาหยาบคาย

.

.

นั่นเป็นหลักฐานที่ชี้ชัดว่า “ลูกค้ามองแบรนด์เสมือนมนุษย์คนหนึ่ง” ที่มีอารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ไม่ใช่คอมพิวเตอร์ที่มีแต่เหตุผลและไร้อารมณ์ความรู้สึก ประกอบกับ Social Media ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อเชื่อมต่อกับมนุษย์ด้วยกัน แสดงว่าการที่เขาเป็นเพื่อนกับแบรนด์ก็แสดงว่าเขาต้องการความสัมพันธ์ฉันท์มนุษย์

.

.

ดังนั้นถ้าแบรนด์มีตัวตนใน Social Media ก็ควรปฎิบัติตนเหมือนสิ่งมีชีวิต ที่รู้จักเห็นอกเห็นใจลูกค้า ไม่ใช่ทำตัวเหมือนจักรกลที่ไร้ชีวิตที่ทุกอย่างต้องทำตามกฏเพียงอย่างเดียว

.

.

#itsyouYOU

.

.

หมายเหตุ
1. #DNAjournal จัดทำเพื่ออธิบายต่อยอดข้อมูลการบรรยายของ Speaker ในหลักสูตร #DNAbySPU
2. ข้อมูล EP5 ต่อยอดจากการบรรยายของคุณมัญฑิตา จินดา ผู้อำนวยการฝ่าย Digital Marketing Workpoint Entertainment

.

.

#Speaker #DNA4bySPU 26 January 2019

.

.
​
จัดทำโดยหลักสูตร #DNAbySPU :: Digital Network Advantage , Digital Business Management Department, Sripatum Business School, #SPU
www.DNAbySPU.com
ใช้ #DigitalMarketing เพื่อให้เกิดภาพจำ และเป็น DNA ของตัวเอง

#DNAjournal4 #EP4 

ดำดิ่งไปในจุดอ่อน จนกว่าจะพบจุดแข็ง 

. 

. 

ทุกคนทราบดีว่าประเทศจีนเป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่ มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยก้าวไกลกว่าญี่ปุ่นเมื่อสมัยก่อน มีฐานเศรษฐกิจที่ยิ่งใหญ่ติดอันดับต้นๆ ของโลก มีจำนวนคนที่มณฑลหนึ่งของเขามีเกือบเท่ากับเราทั้งประเทศ มีวัฒนธรรมที่ทั้งโลกต่างยกย่อง มีนักกีฬาที่ใครๆ ก็ชื่นชม 

. 

. 

แต่คำถามที่น่าสนใจคือ อะไรเป็นปัจจัยที่ทำให้จีนยิ่งใหญ่ ? อะไรทำให้ไส้เดือนที่เพิ่งโผล่พ้นดินเมื่อ 30 ปีที่แล้ว กลายเป็นมังกรทรงอำนาจที่สร้างความเกรียงไกรไปทุกที่ทั่วโลก ? 

. 

. 

ปัจจัยที่ทำให้ประเทศจีนยิ่งใหญ่ ไม่ใช่อำนาจทางทหาร ไม่ใช่จำนวนคน ไม่ใช่แผ่นดินสินแร่ ไม่ใช่ทรัพย์ในดินสินในน้ำ หาใช่อะไรที่เป็นจุดแข็งของประเทศเขาเหมือนที่เราทุกคนเข้าใจ 

. 

. 

เพื่อจะตอบคำถามนี้ขอย้อนไปในอดีตอันไกลโพ้นก่อน คงมีน้อยคนที่รู้ว่าจีนเคยเป็นชาติแห่งการประดิษฐ์คิดค้น นักประวัติศาสตร์คนสำคัญพบว่ามีสิ่งประดิษฐ์ 4 อย่างที่ถูกคิดค้นขึ้นในแผ่นดินจีน และเป็นต้นขั้วของเทคโนโลยีทั้งหลายที่ทำให้โลกมาถึงทุกวันนี้ 

. 

. 

4 สิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่นั้นคือ กระดาษ เทคนิคการพิมพ์ ดินปืน และเข็มทิศ กระดาษและเทคนิคการพิมพ์ ทำให้องค์ความรู้ในโลกเผยแพร่ส่งต่อให้กันได้ ดินปืนทำให้เกิดสงครามในเขตแดนจนกลายเป็นการรวมประเทศ เข็มทิศทำให้มนุษย์เดินทางท่องทะเลข้ามโลกได้โดยไม่ต้องอดตายอยู่กลางมหาสมุทร 

. 

. 

ในเมื่อประเทศจีนสามารถคิดค้นสิ่งยิ่งใหญ่ที่ขยับเขยื้อนโลกออกมาได้ แต่ทำไมการปฎิวัติอุตสาหกรรมครั้งสำคัญของโลกไม่ได้เกิดที่จีนเลย ? 

. 

. 

คำตอบของคำถามอยู่ในประวัติศาสตร์ ภาพที่เราคุ้นชินกันในหนังจีน คือบัณทิตออกจากบ้านไปสอบจอหงวน ซึ่งเป็นการท่องจำวรรณกรรม เขียนเรียงความและแต่งบทกลอน 

. 

. 

บางท่านที่คุ้นเคยกับประเทศจีนคงนึกออกลางๆ ว่า ภาชนะแต่ละตัวในภาษาจีน จะมีความละม้ายคล้ายคลึงกับท่าทางของคนและสัตว์ ซึ่งนั่นเป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่าประเทศจีนเก่งในด้านภาษาศาสตร์และศิลปะ แต่ไม่มีความสามารถทางด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ ประเทศจีนทราบจุดอ่อนนี้ดีจึงทุ่มสรรพกำลังให้ชาวจีนเก่งเรื่องนี้ที่สุด ซึ่งก็ทำได้ดีจนหนังฝรั่ง สร้างภาพจำให้กับคนทั่วโลก โดยการให้บทบาทกับคนจีนเป็นนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ ไม่ก็เป็นนักคณิตศาสตร์ที่มีความคิดอ่านที่เข้าถึงได้ยาก ซึ่งพวกเราคงผ่านตากันมาแล้ว 

. 

. 

จีนซุ่มพัฒนาเรื่องนี้มาตลอดอย่างเงียบๆ จนวันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ที่นับได้ว่าเป็นการ “เบิกเนตร” ชาวจีนอย่างแท้จริง คิอวันที่แชมป์โลกโกะพ่ายแพ้ให้กับสมองกล Alpha go โปรแกรมปัญญาประดิษฐ์ต้นแบบจาก Google 

. 

. 

ตอนนั้นผู้บริหารของทาง Google คงคิดจะโชว์ผลงานให้คนทั่วโลกและนักลงทุนได้เห็นศักยภาพของปัญญาประดิษฐ์ การแสดงครั้งนั้นโด่งดังไปทั่วโลกก็จริง แต่ไม่ถึงขั้นหยุดโลก แย่งชิงพื้นที่ข่าวได้เล็กๆ น้อยๆ ถ้าเปรียบเทียบก็ยังสู้การเปิดตัวประเทศเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลโลกไม่ได้ 

. 

. 

แต่หารู้ไม่ว่าการแสดงครั้งนั้นได้หยุดสายตา 280 ล้านคู่ในประเทศจีน และหนึ่งในนั้นคือสายตาของท่านประธานาธิบดี สีจิ้นผิง ผู้นำสูงสุดของประเทศจีน ท่านรู้สึกว่าเหตุการณ์นี้คล้ายๆ กับเรื่องราวในประวัติศาสตร์จีน ที่ตอนนั้นจีนไม่เก่งวิทยาศาสตร์ ทำให้ประเทศอื่นแซงหน้าไปทำการปฎิวัติอุตสาหกรรมได้สำเร็จ 

. 

. 

ท่านผู้นำไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์นี้อีกเป็นครั้งที่สอง โดยเฉพาะในสมัยที่ท่านกุมบังเหียนประเทศ ท่านผู้นำจึงใคร่ครวญ พิจารณาและวาดฝันว่าจะเป็นอย่างไร ? เมื่อ AI และ Big data กลายเป็นทรัพยากรสมัยใหม่ในโลก มีค่ามากกว่าทองคำ น้ำมันและถ่านหิน โดยทั้งหมดต้องตอบคำถามสำคัญคือ จะนำมันมาใช้ได้อย่างไร ? 

. 

. 

ทุกอย่างตกผลึกเป็นแผนการใหญ่ “AI 2030” เพราะท่านผู้นำ รัฐมนตรีและคณะทำงานคิดมาอย่างดีแล้วว่า AI นั้นสามารถประยุกต์ใช้ได้ทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมืองและการปกครอง ประเทศจีนจึงทุ่มทุกสรรพกำลังที่มีเพื่อดึงดูด Start up และบุคคลหัวกะทิมาจากประเทศต่างๆ รวมถีงส่งเยาวชนจีนไปศึกษาเรื่องนี้ที่ต่างประเทศ และเรียกกลับมารับใช้บ้านเกิดในเวลาที่สมควร 

. 

. 

จะเห็นได้ว่า “แผนการใหญ่ AI 2030” แตกหน่อมาจากวัฒนธรรมหยิน-หยาง ที่สื่อสารว่าในขาวมีดำ ในร้อนมีเย็น ในจุดแข็งมีจุดอ่อน แต่จุดอ่อนไม่ใช่จุดอ่อนตลอดไป ถ้าเรามองว่าเป็นจุดจุดนั้น เป็นสิ่งที่รอการพัฒนาและเสริมประสิทธิภาพได้ 

. 

. 

จุดที่อ่อนที่สุดก็จะกลายเป็นจุดที่แข็งที่สุดได้นั่นเอง 

. 

. 

#itsyouYOU 

. 

. 

หมายเหตุ 
1. #DNAjournal จัดทำเพื่ออธิบายต่อยอดข้อมูลการบรรยายของ Speaker ในหลักสูตร #DNAbySPU 
2. ข้อมูล EP4 ต่อยอดจากการบรรยายของคุณอาร์ม ตั้งนิรันดร อาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 
ผู้เขียนหนังสือ "CHINA 5.0 : สีจิ้นผิง เศรษฐกิจยุคใหม่และแผนการใหญ่ AI" นับเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องจีนมากที่สุดคนหนึ่งในยุคนี้ 
 
. 

. 

#Speaker #DNA4bySPU 26 January 2019 

. 

. 

จัดทำโดย หลักสูตร #DNAbySPU :: Digital Network Advantage , Digital Business Management Department, Sripatum Business School, #SPU 
www.DNAbySPU.com 
ใช้ #DigitalMarketing เพื่อให้เกิดภาพจำ และเป็น DNA ของตัวเอง

#DNAjournal4 #EP2 

“อนาคตศาสตร์” 

. 

. 

ตอนนี้พวกเรายืนอยู่ในช่วงเวลาแห่งความขัดแย้ง คือช่วงเวลาที่ยากที่สุดและง่ายที่สุดในการทำธุรกิจ 

. 

. 

ที่บอกว่าง่ายที่สุดคือ สมัยก่อนกว่าจะผลิตสินค้าออกมาแต่ละชิ้นเพื่อจัดจำหน่าย ต้องมีกระบวนการที่ยุ่งยาก การประสานงานแต่ละขั้นเต็มไปด้วยความซับซ้อน ต้องใช้เอกสารมากมายในการดำเนินการ ซึ่งส่งผลไปถึงค่าใช้จ่ายมหาศาล แต่สมัยนี้การหาสินค้ามาขายนั้นก็ไม่ได้ยากไปกว่าการซื้อสินค้ามาใช้เลย 

. 

. 

รวมไปถึงการผลิตชิ้นงานสื่อเพื่อโฆษณาประชาสัมพันธ์ สมัยก่อนอุปกรณ์ผลิตสื่อมีราคาแพงและถูกใช้โดยคนบางกลุ่มเท่านั้น ทำให้พวกเขาสามารถเรียกค่าส่วนต่างที่มีราคาแพงในการผลิต แต่ตอนนี้อุปกรณ์ผลิตสื่อได้ถูกสรุปรวมมาอยู่ใน Smart Phone หมดแล้ว เคล็ดวิชาของคนโปรดักชั่น เช่น มุมกล้อง การถ่ายทำจนถึงการตัดต่อ ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เพราะแทบจะทั้งหมดมีสอนอยู่ใน Youtube 

. 

. 

การสื่อสารผ่านทาง Mass Media ถ้าเมื่อก่อนต้องกำเงินเดินไปที่สื่อหลักๆ วางเงินจองและรอให้ถึงคิวที่จะได้ออกอากาศ และแน่นอนพื้นที่สื่อไม่ใช่พื้นที่ราคาถูก เวลาแค่15 วินาทีกลับมีราคาค่างวดที่แพงกว่ารถมอเตอร์ไซค์ระดับกลางๆ 1คัน แต่ตอนนี้โลกเรามีสิ่งที่เรียกว่า Social Media ที่จะทำให้การสื่อสารมีต้นทุนถูกได้อย่างไม่น่าเชื่อ และถ้าท่านฝีมือเจ๋งจริง ทำคอนเทนต์ที่โดนจริงๆ คนทั่วประเทศจะรู้ถึงการดำรงอยู่ของท่าน โดยไม่ต้องอาศัยต้นทุนแม้แต่บาทเดียว 

. 

. 

สิ่งต่างๆ ข้างต้นคือข่าวดี เพราะอินเทอร์เน็ตเปิดกว้างให้ทุกคนสามารถอยู่ในวงการธุรกิจได้ ไม่ปิดกั้นเหมือนสมัยก่อนที่คนทำธุรกิจมีแต่กลุ่มนายทุนรายใหญ่ที่ร่ำรวยอยู่แล้ว 

. 

. 

แต่ข่าวดีก็ต้องมาคู่กับข่าวร้าย ยุคนี้เป็นยุคที่มีความยากทีสุดในการทำธุรกิจ เพราะเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่าจะผู้ประกอบการรายใหม่จะเกิดขึ้นมาและ Disrupt เราเมื่อไหร่ ? ดังที่นักการทหารชื่อดังกล่าวในยุคสงครามโลกครั้งที่สองไว้ว่า “ผู้ก่อการร้ายที่น่ากลัวที่สุดคือผู้ก่อการร้ายที่เรามองไม่เห็น เพราะเมื่อเรามองไม่เห็นเราจะออกแบบมาตรการรับมือได้อย่างไร ?” 

. 

. 

เรื่องเหล่านี้อยู่ใกล้ตัวกว่าที่เราคิด ลองสังเกตได้จากการอัพเดทแต่ละครั้งของอัลกอริทึมใน Social Media อย่าง Facebook ที่ใน 2-3 ปีที่ผ่านมานี้มีการ Update ทั้งแบบใหญ่และแบบย่อยมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง ในเวลา 2-3 ปี มนุษย์อาจไม่มีความเปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ แต่กับเทคโนโลยีที่ห่างกัน 2-3 ปีไม่สามารถนำมาเทียบกันได้เลย 

. 

. 

และเชื่อแน่ว่าในการ Update แต่ละครั้ง จะมีกลุ่มคนที่สามารถเรียนรู้และประยุกต์ใช้สิ่งเหล่านั้นมาเป็นแต้มต่อทางธุรกิจได้ แต่เรามีความเข้าใจเทคโนโลยีในระดับ “ผู้ใช้งาน” ไม่ได้ดำดิ่งลงลึกเหมือน “ผู้เชี่ยวชาญ” ถ้าเช่นนั้นนั้นเราจะต้องปฎิบัติตัวอย่างไรในยุคสมัยที่รักษาธุรกิจไว้ยากที่สุด ? 

. 

. 

ขออนุญาตมอบคาถาคุ้มกันในยุคสมัยใหม่ให้ท่านคือ “คิดใหม่ และ ทำใหม่” 

. 

. 

“คิดใหม่” ในที่นี้หมายถึงการขยายกรอบความคิดและมองไปที่นอกกรอบความสนใจของตัวเองบ้าง เพราะถ้าเรามัวแต่จ้องมองอยู่กับสิ่งที่เราสนใจ จะทำให้เรามีมุมมองแคบ ไม่รู้ว่าโลกไปถึงไหนและไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับความเปลี่ยนแปลงอย่างไร 

. 

. 

“ทำใหม่” ไม่ได้หมายถึงการคิดผลิตสินค้าหรือบริการใหม่ เพราะมันต้องอาศัยต้นทุนมหาศาล แต่หมายความถึงการทดลองกระบวนการใหม่ๆ วิธีคิดใหม่ๆ หรือหารูปแบบรายได้ใหม่ๆ ในสินค้าเดิม 

. 

. 

คิดใหม่เช่น “ธุรกิจเครื่องถ่ายเอกสาร” ที่มีราคาค่าเครื่องที่แสนแพงแต่ผลิตสินค้าที่ราคาถูกแสนถูก วงจรทั้งหมดไม่ได้เป็นไปตามหลักเศรษฐศาสตร์ ซึ่งอย่าว่าแต่จะสร้างผลกำไรเลย แค่จะขายให้ได้สักเครื่องก็เป็นไปได้ยากแล้ว 

. 

. 

ผู้บริหารตระหนักถึงจุดอ่อนข้อนี้ดี จะให้ผลิตเครื่องถ่ายเอกสารรุ่นใหม่ที่ราคาถูกลงก็คงไม่ใช่คำตอบสุดท้าย เขาจึงตัดสินใจหันหัวเรือจากธุรกิจ “ขายขาด” มาเป็น “การเช่าซื้อ” โดยการออกระบบเช่าให้ผู้ประกอบการรายย่อยสามารถนำเครื่องถ่ายเอกสารไปตั้งที่แหล่งชุมชนได้ แล้วก็แบ่งผลกำไรกัน ซึ่งวิธีการนี้มีข้อดีอยู่ 2 ข้อ นอกจากบริษัทสามารถปล่อยสินค้าให้เป็นไปตามเป้าหมายทางการตลาดแล้ว บริษัทยังสามารถสร้างผลกำไรได้จากการขายอะไหล่และบริการตรวจเช็ค ดูแลรักษาด้วย
 
. 

. 

“คิดใหม่ ทำใหม่” แน่นอนว่าคาถานี้ไม่ใช่คาถาที่มาจากผู้มีพลังวิเศษเหนือมนุษย์ที่จะทำให้ธุรกิจท่านปลอดภัยโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย แต่สามารถทำให้ท่านฉุกคิดอะไรได้ในแง่มุมว่า "เมื่อเราหยุดวิ่งเมื่อใด รู้ตัวอีกทีเราก็อาจโดนเเซงหน้าเสียเเล้ว" 
 
. 

. 

#itsyouYOU 

. 

. 

หมายเหตุ 
1. #DNAjournal จัดทำเพื่ออธิบายต่อยอดข้อมูลการบรรยายของ Speaker ในหลักสูตร #DNAbySPU 
2. ข้อมูล EP.2 ต่อยอดจากการบรรยายของคุณ จิรยศ เทพพิพิธ Founder and CEO at Infofed.com มาบรรยายและแชร์มุมมองในการให้เราก้าวเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของ กระแส E-sport ที่กำลังเริ่มต้นและอีกไม่นานจะทะยานด้วยความรวดเร็ว 

. 

. 

#Speaker #DNA4bySPU 19 January 2019 

. 

. 
​
จัดทำโดย หลักสูตร #DNAbySPU :: Digital Network Advantage , Digital Business Management Department, Sripatum Business School, #SPU 

www.DNAbySPU.com 

ใช้ #DigitalMarketing เพื่อให้เกิดภาพจำ และเป็น DNA ของตัวเอง